เรื่องเศร้าเล่าซ้ำ
- Read more about เรื่องเศร้าเล่าซ้ำ
- Log in or register to post comments
งานเขียนที่ปรากฏใน drseri.com นี้ เป็นบทความ บทกวี ของคอลัมน์ต่างๆในนิตยสารหลายฉบับที่ข้าพเจ้าเขียนให้ช่วง 10 กว่าปีที่ผ่านมา งานเขียนที่มากมายเหล่านี้อาจจะปรากฏมาก่อนในนิตยสารและหนังสือต่างๆของข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าคิดว่า เรื่องราว บทกวีดังกล่าวน่าจะนำมาเผยแพร่ทางเครือข่ายอินเตอร์เนต เพราะหลายท่านยังไม่เคยได้สัมผัส แม้ว่า งานเขียนเหล่านี้จะไม่เคยส่งเข้าประกวดในองค์กรหรือสถาบันด้านภาษาใดๆมาก่อน ข้าพเจ้าก็เขียนอย่างตั้งใจด้วยความใส่ใจในเนื้อหา พิถีพิถันในภาษา รวมทั้งสอดแทรกบทกลอน บทกวีที่แต่งด้วยความระมัดระวังเพื่อให้ถูกต้องในเรื่องอักขระและรูปแบบ โดยหาได้ทอดทิ้งอารมณ์และความงามของภาษา อย่างไรก็ตาม งานเขียนเหล่านี้ย่อมมีความผิดพลาดอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย ข้าพเจ้า ขอน้อมรับไว้และจะพยายามแก้ไขให้ถูกต้องต่อไป หากมีสิ่งใดที่ท่านผู้อ่านจะแนะนำ ติติง หรือขอให้แก้ไขอักขระ ภาษาที่ผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อย โปรดส่งความคิดเห็นผ่านทาง contact / webboard
Dr.Seri's TV ตอนที่ 1 from drseri on Vimeo.
ฉุกเฉิน เกินห้ามใจ (Obstetric emergency)
ขอโทษที ไม่มีคำอธิบาย
เรื่องราวต่างๆในโลกนี้ มีมากมาย ที่หาคำตอบและอธิบายไม่ได้ อย่างไรก็ตาม..หลายๆเรื่องสามารถอธิบายได้ แต่..ไม่มีใครอยากอธิบาย.....การเป็น ‘สูตินรีแพทย์’ นั้น หน้าที่สำคัญอย่างหนึ่ง ก็คือ การอธิบายสภาวะของโรคให้คนไข้ฟัง เพื่อให้เขาเหล่านั้นทราบถึงอนาคตว่า ต่อไปจะเป็นเช่นไร...การรักษาคนไข้นั้น เมื่อเข้าสู่กระบวนการทางปฏิบัติ.. บางที ก็ไม่สามารถหยุดดำเนินการกลางคันขณะผ่าตัดได้ จนกว่า เราจะรู้ว่า คนไข้เป็นอะไร (ผลการวินิจฉัย) ซึ่ง..เป็นเรื่องไม่ง่ายเลย ที่จะบอกคนไข้ว่า ‘จริงๆแล้ว! เขาไม่ได้เป็นโรคอะไรทั้งสิ้น...’
เนื้องอกมดลูกชนิดยื่นจากภายในโพรง (Submucous myoma)
เป็นเรื่องราวที่เหลือเชื่อจริงๆ.. ตลอดระยะเวลากว่า 20 ปีที่ผ่านมา ซึ่ง...ข้าพเจ้าทำงานเป็นสูติ - นรีแพทย์ของโรงพยาบาลตำรวจ ข้าพเจ้าไม่เคยพบเจอเนื้องอกมดลูก ที่ยื่นจากโพรงภายใน (Submucous myoma) ใหญ่เท่านี้มาก่อนเลย.. มันใหญ่มากจนสามารถคลำได้ทางผนังหน้าท้อง.. ขนาดของเนื้องอก กะคร่าวๆ คือ ขนาดใหญ่ประมาณ 16 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ หรือพูดภาษาชาวบ้าน คือ ขนาดใหญ่ราวๆส้มโอนครชัยศรี.. ซึ่ง...ใหญ่ที่สุด เท่าที่ข้าพเจ้าเคยเห็นมา……
ภาวะวิกฤติทางสูติศาสตร์ 3
ท้องฟ้าในวันสงกรานต์ปีนี้ ดูมืดครึม เปลี่ยวเหงา ไม่ร้อนแรงเหมือนปีก่อนๆ เพราะท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยหมู่เมฆ ส่วนบรรยากาศ ก็เหมือนคลุกเคล้าด้วยความเศร้าซึม..นั่น..อาจเพราะข้าพเจ้าเพิ่งพานพบกับเรื่องราวในห้องคลอดที่น่าสลดหดหู่ใจมา..ใครหนอ!!!! ที่พอจะเก่งกล้า เขียนบทกวี บรรยายความรู้สึกเช่นนี้ได้.. ข้าพเจ้าเองคงทำไม่ได้... จะทำได้ ก็เพียง...ทอดถอนใจเบาๆ เท่านั้น